ไวโอลินเป็นหนึ่งในเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก แต่เครื่องดนตรีน้องสาวของมัน ไวโอลา มักถูกมองข้าม ไวโอลามีประวัติศาสตร์อันยาวนานและซับซ้อน ย้อนหลังไปถึงศตวรรษที่ 16 แต่ยังคงเป็นเรื่องราวที่ยังไม่เสร็จ

ต้นกำเนิด

ต้นกำเนิดของไวโอลานั้นยังไม่ชัดเจน นักประวัติศาสตร์บางคนเชื่อว่าไวโอลาพัฒนามาจากวิโอลา ดา บราโก (viola da braccio) ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีที่มีลักษณะคล้ายไวโอลิน แต่มีขนาดใหญ่กว่าและเสียงต่ำลง นักประวัติศาสตร์คนอื่นเชื่อว่าไวโอลาพัฒนามาจากวิโอลา ดา กาลล่า (viola da gamba) ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีที่มีลักษณะคล้ายไวโอลิน แต่มีคอที่ยาวกว่าและเสียงต่ำลง

ในช่วงศตวรรษที่ 16 ไวโอลาได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ กลายเป็นเครื่องดนตรีหลักในวงดนตรี chamber และวงดนตรีออเคสตรา ไวโอลาได้รับการยกย่องจากนักดนตรีและนักประพันธ์เพลงมากมาย รวมถึงเออร์คิวลุส แมกนีโอ (Erculius Magri) ซึ่งเขียนตำราเกี่ยวกับไวโอลาในปี 1592

ยุคทอง

ในช่วงศตวรรษที่ 17 ไวโอลาถึงยุคทอง ไวโอลากลายเป็นเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมอย่างมากในวงดนตรีออเคสตรา ไวโอลาได้รับการประพันธ์เพลงมากมายสำหรับเครื่องดนตรีนี้ โดยนักประพันธ์เพลงที่มีชื่อเสียง เช่น โยฮันน์ เซบาสเตียน บาค (Johann Sebastian Bach) และ อันโตนิโอ วิวาลดี (Antonio Vivaldi)

ในยุคนี้ ไวโอลาได้รับการพัฒนาขึ้นอย่างมาก มีการปรับปรุงรูปร่าง ขนาด และโครงสร้างของไวโอลาเพื่อให้ได้เสียงที่ดีขึ้น ไวโอลาที่มีชื่อเสียงที่สุดในยุคนี้คือไวโอลาของอันโตนิโอ สเตราดีวาริ (Antonio Stradivari) ซึ่งสร้างขึ้นในช่วงต้นศตวรรษที่ 18

ยุคเสื่อมโทรม

ในช่วงศตวรรษที่ 18 ไวโอลาเริ่มสูญเสียความนิยมไป ไวโอลินกลายเป็นเครื่องดนตรีหลักในวงดนตรีออเคสตรา ไวโอลาถูกมองว่าเป็นเครื่องมือที่สนับสนุน และมักจะถูกแทนที่ด้วยไวโอลิน

ในยุคนี้ ไวโอลาได้รับการพัฒนาน้อยลง นักประพันธ์เพลงไม่ได้เขียนเพลงมากมายสำหรับเครื่องดนตรีนี้ ไวโอลากลายเป็นเครื่องดนตรีที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักและเล่น

ยุคฟื้นฟู

ในช่วงศตวรรษที่ 20 ไวโอลาเริ่มฟื้นความนิยมขึ้น ไวโอลาได้รับการยอมรับมากขึ้นในฐานะเครื่องดนตรีที่มีความสำคัญ ไวโอลินเริ่มถูกมองว่าเป็นเครื่องดนตรีที่คล้ายกันมากกว่าที่จะเป็นเครื่องดนตรีที่มีบทบาทสนับสนุน

ในยุคนี้ มีการเขียนเพลงมากมายสำหรับไวโอลา นักประพันธ์เพลงที่มีชื่อเสียง เช่น Bela Bartok และ Benjamin Britten ได้เขียนคอนแชร์โตสำหรับไวโอลา ไวโอลาเริ่มได้รับการยอมรับมากขึ้นในฐานะเครื่องดนตรีเดี่ยว

ยุคปัจจุบัน

ในปัจจุบัน ไวโอลายังคงเป็นเครื่องมือที่มีบทบาทสำคัญในดนตรีคลาสสิก ไวโอลามักใช้ในวงดนตรีออเคสตราและวงดนตรี chamber ไวโอลายังใช้สำหรับการเล่นเดี่ยวและ chamber music

อย่างไรก็ตาม ไวโอลายังคงเป็นเรื่องราวที่ยังไม่เสร็จ ไวโอลายังคงถูกมองว่าเป็นเครื่องมือรองจากไวโอลิน ไวโอลายังคงต้องต่อสู้เพื่อหาที่ยืนในวงการดนตรีคลาสสิก

อนาคตของไวโอลา

อนาคตของไวโอลายังคงไม่แน่นอน ไวโอลายังคงถูกมองว่าเป็นเครื่องมือรองจากไวโอลิน ไวโอลายังคงต้องต่อสู้เพื่อหาที่ยืนในวงการดนตรีคลาสสิก

อย่างไรก็ตาม ไวโอลามีศักยภาพที่จะกลายเป็นเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมมากขึ้น ไวโอลาเป็นเครื่องดนตรีที่มีเสียงที่ไพเราะและน่าทึ่ง ไวโอลาเป็นเครื่องมือที่สามารถใช้เพื่อแสดงออกถึงอารมณ์และความรู้สึกได้หลากหลาย

หากไวโอลาได้รับการยอมรับมากขึ้นในฐานะเครื่องดนตรีที่มีความสำคัญ ไวโอลาก็อาจกลายเป็นเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมมากขึ้น ไวโอลาอาจกลายเป็นเครื่องดนตรีที่เล่นโดยนักดนตรีจำนวนมากขึ้น ไวโอลาอาจกลายเป็นเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมในวงกว้างมากขึ้น

สรุป

ไวโอลามีประวัติศาสตร์อันยาวนานและซับซ้อน ไวโอลาเป็นเครื่องมือที่มีศักยภาพที่จะกลายเป็นเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ไวโอลายังคงเป็นเรื่องราวที่ยังไม่เสร็จ ไวโอลายังคงต้องต่อสู้เพื่อหาที่ยืนในวงการดนตรีคลาสสิก